زیر سازی چمن مصنوعی حیاط

آماده سازی زیرزمینی که چمن مصنوعی روی آن قرار می گیرد، به منظور دستیابی به نتیجه نهایی بهینه و طولانی مدت، چه برای مصارف تزئینی، چه برای ساخت زمین ورزشی و چه برای جایگزینی چمن طبیعی، اهمیت اساسی دارد.

اگر برای تراس یا فضاهای بیرونی کوچک در بیشتر موارد می‌توانید خودتان دست به کار شوید، برای نصب سطح کاذب روی سطوح بزرگ یا زمین بازی، توصیه می‌شود به دست‌های متخصصی که قادر به انجام این کار هستند تکیه کنید. آماده سازی زمینی که میزبان چمن مصنوعی خواهد بود.

اگر با کارهای چمن آشنا هستید، باید مراحل زیر را برای آماده سازی سطح در نظر داشته باشید. این عملیات اولیه را به هیچ وجه نباید نادیده گرفت، خطر به دست آوردن یک نتیجه تقریبی است که نه تنها انتظارات شما را برآورده نمی کند، بلکه شما را مجبور می کند زمان و پول بیشتری برای اصلاح اشتباهات انجام شده سرمایه گذاری کنید.

سطح مناسب برای گذاشتن چمن های مصنوعی چیست؟

چمن مصنوعی حیاط به خوبی با هر نوع سطح داخلی یا خارجی سازگار است.

در مورد فضای داخلی همه چیز بسیار ساده تر است، فقط سطوح چمن مصنوعی را روی کاشی ها قرار دهید و آنها را با وزنه یا نوار چسب دو طرفه مسدود کنید. همین امر در مورد سطوح خارجی مانند بالکن یا تراس نیز صدق می کند.

وقتی نواحی بیرونی پوشیده شده باشند، همه چیز پیچیده تر می شود.

آماده سازی زمینی که ورقه های چمن مصنوعی روی آن چیده می شود نیاز به کار دقیق و دقیقی دارد. خاک علاوه بر همگن بودن، خطی بودن و زهکشی بودن، باید شیب مناسبی نیز داشته باشد تا خروج آب باران را تسهیل کند. بیشتر سطوح چمن مصنوعی دارای سوراخ هایی هستند که اجازه عبور آب را می دهد و از ایجاد رکود جلوگیری می کند، باران همچنان باید از بین برود تا از آسیب به چمن مصنوعی جلوگیری شود.

 

پس از ایجاد مقدمات لازم، بیایید ببینیم مراحل آماده سازی زمین چیست، از چه موادی برای ایجاد یک پایه تخلیه برای قرار دادن زیر چمن مصنوعی و نحوه قرار دادن رول های چمن مصنوعی استفاده کنیم.

طرز تهیه پایه

اولین کاری که باید انجام دهید این است که علف های هرز را از بین ببرید و از علف کش برای جلوگیری از تولد مجدد آنها استفاده کنید. پس از این عملیات می توان شروع به فشرده سازی و تسطیح زمین کرد و سپس به آن شیبی داد که به خروج آب باران کمک کند.

چه موادی را زیر چمن های مصنوعی قرار دهیم

پس از تسطیح و فشرده سازی خاک، نوبت به ایجاد لایه زهکشی در زیر چمن مصنوعی می رسد. موادی که بیشتر برای این منظور استفاده می شود شن یا ماسه است.

در بالای سطح تخلیه، توصیه می شود یک پارچه ژئوتکستایل اضافی قرار دهید که دو وظیفه اصلی دارد، اول جلوگیری از آسیب رساندن عناصر زیرین به سطح، دوم جلوگیری از عبور ماسه از سوراخ های داخل. ورق چمن مصنوعی

پس از انجام این عملیات آماده سازی، می توان با استفاده از یک نوار مفصلی، رول های چمن مصنوعی را با دقت روی زمین گذاشت تا آنها را به یکدیگر بسته نگه دارد. هنگامی که سطح چمن مصنوعی به خوبی چیده شده است، می توانید به عملیات چسباندن که باید بسیار دقیق باشد ادامه دهید، زیرا کوچکترین اشتباه ممکن است تمام کارهای انجام شده تا کنون را خراب کند. پس از فیکس شدن رول ها، تنها کاری که باید انجام دهید این است که یک لایه شن و ماسه برای پر کردن آن پهن کنید.

آیا می خواهید باغی زیبا و مرتب داشته باشید بدون اینکه هزینه زیادی برای نگهداری آن هزینه کنید؟ یکی از بهترین گزینه ها در این مورد چمن مصنوعی است. اگر به خوبی و با اصالت قرار گیرد، جلوه بسیار خاصی به فضای بیرونی شما می دهد. تنها چیزی که نیاز دارید چند ایده برای باغ چمن مصنوعی است که در این مقاله به شما ارائه خواهیم داد.

علاوه بر بهترین ایده ها برای باغچه های چمن مصنوعی، نحوه چیدن آن و مزایای آن را نیز توضیح خواهیم داد. پس چیزی برای نوشتن و یادداشت برداری بیاورید.

چگونه با چمن مصنوعی باغ بسازیم

نصب چمن مصنوعی بسیار ساده است

قبل از ارائه ایده هایی برای باغچه های چمن مصنوعی، بیایید نحوه چیدن آن را توضیح دهیم. اول از همه باید زمینی را که می خواهیم در آن قرار دهیم آماده کنیم. اساساً شامل حذف علف های هرز و تخلیه آن می شود. علاوه بر این، استفاده از علف کش توصیه می شود. هنگامی که زمین آماده شد، زمان آن است که آن را هموار کنید. برای انجام این کار، بی نظمی ها را با ماسه رودخانه پر کنید، به عنوان مثال، همه چیز را در همان ارتفاع قرار دهید. سپس نوبت به پهن کردن توری علف های هرز می رسد و آن را با چوب محکم می کنیم. این از رشد گیاهان در زیر چمن مصنوعی جلوگیری می کند. البته این فقط در صورتی ضروری است که روی بتن کار نکنید.

 

چمن مصنوعی برای پارکینگ

با استفاده از نمونه ای از پوشش پلاستیکی ، فناوری کاشت یک قسمت چمن برای پارکینگ با دستان خود را در نظر بگیرید. این فرآیند شامل چندین مرحله است.

 

تعیین هدف پوشش

ابتدا مشخص می کنیم که پوشش چمن برای چه اهدافی ایجاد می شود. این یک سوال بی اهمیت نیست، زیرا یک رنده چمن کاری که برای پارکینگ انجام می دهید می تواند بار متفاوتی را تحمل کند. علاوه بر این، بسته به این بار، ایجاد یک فرورفتگی در زمین با اندازه مشخص برای پایه زیرین خود پوشش ضروری خواهد بود. به عنوان یک قاعده، سه نوع بار وجود دارد:

 

بارهای سبک، سکوها و مینی پارکینگ (مسیرهای عابر پیاده، زمین های ورزشی، پارکینگ برای خودروهای تا 1 تن)؛

بارهای متوسط، پارکینگ برای خودروهای 1 تا 3 تن (اتومبیل، مینی ون، مینی بوس)؛

افزایش بار، پارکینگ برای تجهیزات بیش از 3 تن (گازل، مینی بوس، اتوبوس، تجهیزات ویژه و حتی هلیکوپترهای کوچک).

همانطور که می دانید رنده چمن زنی قادر به تحمل بار 1 متر مربع تا یک و نیم تن (1.5 تن) می باشد. این محصول از پلاستیک با استحکام بالا ساخته شده و دارای محافظت در برابر اشعه ماوراء بنفش است.

نشانه گذاری

در مرحله دوم، قلمرو سایت آینده را علامت گذاری می کنیم. با توجه به ابعاد، یک محاسبه اولیه انجام می دهیم و کانتور سایت را ترسیم می کنیم. لازم است در خدمات مربوطه محل ارتباطات (لوله های آب، فاضلاب، کابل) در این سایت مشخص شود تا مزاحمتی ایجاد نشود و متعاقباً آنها را بازیابی کنید.

 

آماده سازی فونداسیون

در مرحله بعد، با توجه به بارهای انتخاب شده، پایه را آماده می کنیم. اگر پوشش برای:

بارهای کوچک به این معنی است که عمق گود خاکی باید 19-34 سانتی متر باشد (10-20 سانتی متر - یک لایه سنگ خرد شده، 5-10 سانتی متر یک لایه ماسه و 4 سانتی متر رنده).

بارهای متوسط، عمق فرورفتگی 29-44 سانتی متر خواهد بود (لایه 20-30 سانتی متر سنگ خرد شده، لایه 5-10 سانتی متر ماسه و رنده 4 سانتی متر).

با افزایش بارها، عمق فرورفتگی به 39-59 سانتی متر می رسد (لایه 30-45 سانتی متر سنگ خرد شده، لایه 5-10 سانتی متر ماسه و رنده 4 سانتی متر).

خاکبرداری در مناطق کوچک (نزدیک خانه، کلبه، گاراژ) را می توان به صورت دستی و با استفاده از بیل انجام داد. البته حفاری خاک در سایت های متوسط ​​و بزرگ با تجهیزات مخصوص بیشتر به مصلحت است. انجام عملیات خاکی در مناطق وسیع به صورت مکانیزه از نظر اقتصادی سود بیشتری دارد.
ضمناً خاک حفاری شده برای کار بعدی مناسب نخواهد بود و می توان آن را از محل ساخت و ساز خارج کرد. هنگام حفاری، مهم است که به ارتباطات موجود در زمین آسیب نرسانید؛ برای این کار، آموزش کارگران و اپراتورهای ماشین ضروری است. زیرپایه باید تسطیح و برنامه ریزی شود. در این لحظه، در صورت لزوم، یک سیستم زهکشی با در نظر گرفتن تمام شیب های پوشش آینده گذاشته می شود.

 

گذاشتن سنگ های جانبی

بنابراین، تغار آماده است و پلت فرم خطوط کلی خود را دارد. اکنون باید سنگ های جانبی یا همان طور که به آنها کربس نیز گفته می شود قرار دهید. اگرچه فناوری نصب حاشیه ها دشوار نیست، اما همچنان نیاز به دقت، یکنواختی و وضوح در نصب هر حاشیه دارد. حاشیه ها مانع از گسترش توری چمن در امتداد لبه های سایت می شوند. در صورت امکان بهتر است حاشیه های لاستیکی نصب شود. آنها سبکتر از بتن های استاندارد هستند، به ترتیب نصب آنها آسان تر خواهد بود و زمان و تلاش کمتری را می طلبد. به علاوه، حاشیه‌های لاستیکی تا حد ممکن برای انسان و وسایل نقلیه ایمن هستند.

 

آوار گذاری

سنگ خرد شده توسط کامیون تحویل داده می شود. باید تخلیه و به طور مساوی در سراسر سایت توزیع شود. تخلیه و تسطیح سنگ خرد شده به دو صورت دستی و با استفاده از ماشین آلات قابل انجام است. البته، همه چیز به صورت دستی بسیار بیشتر طول می کشد. سنگ خرد شده به ارتفاع مورد نظر ریخته می شود و به خوبی کوبیده می شود. رمینگ توسط غلتک یا ویبراتور انجام می شود.

 

تخمگذار ژئوتکستایل

پس از تسطیح و فشرده سازی قلوه سنگ، ژئوتکستایل ها ریخته می شود. این یک پارچه بادوام است که از الیاف پلی استر تشکیل شده است. دو وظیفه اصلی را انجام می دهد:

اولا، اجازه نمی دهد علف های هرز از میان آوار خارج شوند.

ثانیاً اجازه فرونشست و شستشوی ماسه و خاک حاصلخیز را نمی دهد. در عکس نحوه چیدمان ژئوفبریک را می بینید.

پایه ریزی شن و ماسه

یک لایه ماسه تسطیح ریخته شده و بر روی ژئوتکستایل کوبیده می شود. شاید وظیفه اصلی این لایه تراز کردن سطح سایت آینده تا حد امکان باشد.

نصب توری چمن

پس از تمام کارهای انجام شده در بالا، نوبت به نصب رنده چمن می رسد. رنده های چمن ارفولگ یک پوشش لانه زنبوری مدولار است. اندازه ماژول ها 600x400 است و با چفت ها به هم متصل می شوند. این روش مفصل استحکام بیشتری به این پوشش ها می دهد. اگر اندازه ماژول ها را نمی توان در لبه های سایت تنظیم کرد، می توان آنها را به راحتی با آسیاب یا اره برقی برش داد.

پر کردن خاک حاصلخیز و کاشت چمن

حالا می توانید سلول های رنده چمن ارفولگ را با خاک حاصلخیز پر کنید و آن را با آب بریزید. سپس بذر علف را بکارید و دوباره آن را آبیاری کنید.

آبیاری و چمن زنی

در عرض 2-3 هفته، چمن به آبیاری منظم نیاز دارد. پس از این مدت، یک لایه چمن ضخیم تشکیل می شود. اکنون می توان از روکش برای پارکینگ استفاده کرد. البته چمن باید به صورت دوره ای آبیاری و چمن زنی شود.

 

مزایا و معایب چمن مصنوعی

مزایا و معایب چمن مصنوعی.

اگر زیبایی شناسی آشکار را در نظر نگیرید، مزایای زیادی از چمن مصنوعی در کراسنودار وجود دارد. گارانتی های چشمگیر، طرز کار و مزایای زیست محیطی به طور کامل درک چمن مصنوعی را تغییر داده است. این باور را تقویت کرد که جایگزینی ارزشمند و مقرون به صرفه برای چمن طبیعی است.

اما اگر با شما کاستی های چمن مصنوعی را در واقعیت های قلمرو کراسنودار در نظر نگیریم، این قضاوت کاملاً صادقانه نخواهد بود. در حالی که ما عاشق چمن مصنوعی خود هستیم، هنوز چند نکته وجود دارد که به شما توصیه می کنیم قبل از خرید به دقت در نظر بگیرید. پس بدون بحث بیشتر به مزایا و معایب آن می پردازیم...

مزایا و معایب چمن مصنوعی

کاهش قبوض آب

همه ما سعی می کنیم تا جایی که می توانیم پول پس انداز کنیم. در کشور ما، بسته به منطقه، قبوض آب متفاوت است، اما هر یک از ما اگر مبلغ فیش پرداخت ماهانه کمتر از حد معمول بود، امتناع نمی‌کنیم.

 

یکی از راه های کاهش این هزینه ها، قطع استفاده از شیلنگ برای آبیاری یا حذف آبپاش است. اگر روی یک چمن طبیعی به مساحت 100 متر مربع به میزان 25 میلی متر در متر مربع (تا عمق یک سانتی متر خاک) آبیاری کنید، 2.5 متر مکعب آب خواهد بود. با انجام این کار حداقل به صورت هفتگی، در ماه های خشک تابستان، قبض آب بسیار قابل توجه خواهد بود! و اگر آب پاش را در نظر بگیریم که تقریباً به طور مداوم کار می کند ، از نظر پولی مقدار آن به طور قابل توجهی افزایش می یابد.

 

یکی از مزایای اصلی چمن مصنوعی این است که فقط دو بار در سال به تمیز کردن عمیق نیاز دارد - به سادگی با هزینه آبیاری یک چمن واقعی مقایسه نمی شود!

صرفه جویی در مصرف آب با چمن مصنوعی

این موضوع به ویژه برای مناطقی که در معرض ممنوعیت آبیاری زمین های خصوصی در دوره های خشکسالی قرار دارند، مرتبط است. کمبود رطوبت می‌تواند باعث خشک شدن تدریجی چمن‌های طبیعی شود که بعداً منجر به طاسی و لکه‌های قهوه‌ای می‌شود. اگر نمی خواهید با چمن های ناخوشایند مقابله کنید، چمن مصنوعی متریال مناسبی برای شما و باغتان است.

هزینه های عملیاتی کم

کاشت، چمن زنی، وجین، کود دهی... فهرست کارهای چمن طبیعی گاهی اوقات این تصور را ایجاد می کند که همه این فرآیندها در تکرار بی پایان قرار می گیرند. شما به تازگی ماشین چمن زنی را برداشته اید، زمانی که دوباره استفاده از آن ضروری می شود. چمن مصنوعی به دلیل نگهداری کم و ظاهر بکر خود در تمام طول سال مشهور است.

 

راهنمای نحوه نگهداری چمن مصنوعی ما نحوه نگهداری آسان چمن مصنوعی را در سه مرحله آسان توضیح می دهد. از شر آلودگی ها خلاص شوید، کثیفی های سخت تر را بشویید و دو بار در سال از یک پاک کننده مخصوص چمن مصنوعی استفاده کنید.

بدون آفت کش های مضر

خزه یکی از بزرگترین کابوس های چمن طبیعی است. تحت کنترل نگه داشتن رشد آن به منظور بازگرداندن چمن سبز سالم می تواند یک چالش باشد. آفت‌کش‌ها و علف‌کش‌های مضر موجود در درمان‌های تخصصی خزه چمن می‌توانند برای حیوانات خانگی و افراد خطری برای سلامتی داشته باشند.

 

در حالی که ممکن است خزه روی چمن مصنوعی نیز رشد کند، پاک‌کننده‌های مدرن چمن مصنوعی دارای pH خنثی و 100% زیست تخریب‌پذیر هستند و یک درمان سازگار با محیط زیست برای مشکلات سخت کپک یا خزه ارائه می‌دهند. با چمن مصنوعی از خود محافظت کنید!

صرفه جویی در هزینه تجهیزات باغبانی

نگهداری از یک چمن طبیعی می‌تواند پرهزینه باشد، به‌ویژه زمانی که هزینه‌های یک جریان، ماشین چمن‌زنی، چنگک، هواکش دستی، کاشت دستی، بیل چمن‌زنی، موبر، چمن‌گیر، شلنگ و آبپاش را در نظر بگیرید. ناگفته نماند هزینه های مستمر تعویض تیغه ها، تیغه ها، مصرف برق، بذرکاری مجدد، مصرف کود و مصرف آب.

 

چمن مصنوعی در ابتدا می تواند هزینه مالی قابل توجهی داشته باشد، اما زمانی که هزینه طولانی مدت نگهداری چمن طبیعی را در نظر بگیرید ارزش آن را دارد.

چمن مصنوعی دارای محافظت در برابر اشعه ماوراء بنفش است

چمن مصنوعی با محافظت فوق العاده در برابر اشعه ماوراء بنفش تولید می شود. در زیر نور مستقیم خورشید محو نمی شود و در تمام طول سال سبز می ماند. برخلاف چمن طبیعی که در نور بیش از حد خورشید قهوه ای می شود.

زمان بیشتری برای استراحت با چمن مصنوعی

زمان کمتر برای باغبانی و زمان بیشتر برای استراحت - چمن مصنوعی راه حلی عالی برای افرادی که از باغبانی دور هستند ارائه می دهد! چه کسی می خواهد در یک روز تعطیل به علف های هرز، بوته ها و چمن های بیش از حد رشد کرده فکر کند؟

چمن مصنوعی نواری

چمن مصنوعی چگونه نصب می شود؟

  در طراحی منظر مدرن، سبزی مصنوعی به طور گسترده ای به عنوان جایگزینی دیدنی و بسیار آسان برای چمن های طبیعی استفاده می شود. این یک چمن مصنوعی است که قوانین نصب و راه اندازی آن بسیار ساده است و مدت زمان حفظ ساختار اصلی و جذابیت خارجی حداقل 7 سال است.

نحوه نصب چمن مصنوعی برای چمن

 چنین چمنی از مواد مصنوعی ساخته شده است و بسیار شبیه چمن های معمولی است. الیاف دست ساز به پارچه چسبانده یا دوخته می شوند. این متریال از نظر ساختار و فناوری تولید مشابه فرش است. این الیاف به طور طبیعی از سبزی های طبیعی تقلید می کنند. به عنوان مثال، در کاتالوگ فروشگاه اینترنتی پول مال، می توانید چنین پوشش هایی را با تیغه های چمن با ضخامت، ارتفاع، تراکم و اشباع رنگ مختلف انتخاب و سفارش دهید. رنگ می تواند نه تنها سبز، بلکه سفید، قهوه ای و آبی نیز باشد. برخی از چمن ها را باید با یک بستر مخصوص به شکل گرانول یا ماسه قبل از تخمگذار پر کرد. گزینه هایی وجود دارد که اجازه عبور آب را می دهد که در خیابان گذاشته شده اند. چمن هایی که در داخل خانه استفاده می شوند رطوبت را از خود عبور نمی دهند.

تعیین مقدار چمن مورد نیاز

 هیچ چیز پیچیده ای در مورد نحوه چیدن چمن مصنوعی نواری وجود ندارد. این فرآیند شبیه به فرش کردن است. با این حال، پایه باید بسیار متراکم تر، قابل اعتمادتر و یکنواخت باشد. اندازه چمن را می توان با توجه به مساحت قلمرو یا محل طراحی شده انتخاب کرد. اگر محاسبات را به درستی انجام دهید، می توانید میزان ضایعات را به حداقل برسانید. به همان اندازه مهم است که از این طریق می توان از تعداد بیش از حد اتصالات جلوگیری کرد که وجود آنها ظاهر چمن را خراب می کند. علاوه بر این، طراحی اتصالات و پیرایش بوم های فردی در هنگام نصب نیاز به سرمایه گذاری قابل توجهی دارد. دقیق ترین اندازه گیری ها و محاسبات مواد توسط متخصصین انجام می شود. آنها تمام دانش نظری و عملی لازم را در مورد نحوه چیدن چمن مصنوعی دارند، تجربه کافی در کار با چنین موادی دارند، بنابراین سفارش شما را به بهترین شکل ممکن و سریع انجام می دهند.

آماده سازی برای گذاشتن چمن مصنوعی

 ابتدا تمام فضای سبز در محل نصب آتی حذف می شود که می تواند به صورت مکانیکی یا شیمیایی با استفاده از انواع علف کش ها انجام شود. شما می توانید یک منطقه کور را به شکل یک خاکریز از شن یا خاک به طور مساوی توزیع شده و محکم بسته بندی کنید. اگر انتظار می رود محل سیل شود، زهکشی از چندین لایه سنگ خرد شده با اندازه های مختلف، غربالگری و ماسه ساخته می شود. پس از کوبیدن و مرطوب شدن، محل های افتادگی را باید دوباره با غربال پاشید. بتن همچنین به عنوان پایه برای چمنزار مناسب است. اما برای تخلیه آب اضافی باید به صورت زاویه ای شکل داده شود.

روش کاشت چمن مصنوعی

 رول خریداری شده رول می شود تا تمام تیغه های چمن یک جهت داشته باشند تا کل منطقه تا حد امکان طبیعی به نظر برسد. این ماده باید چندین ساعت در جای خود بماند تا صاف شود، چین و چروک و چین و چروک از بین برود. نیازی به قطع تمام موارد غیر ضروری، بدون انجام یک اتصال دقیق عناصر کفپوش نیست. از این گذشته ، بوم می تواند در ابتدا ناهموار باشد ، همپوشانی داشته باشد ، شکاف ایجاد کند. اگر نیاز به برش دارید، فقط در نواحی بین دسته های فردی چمن. فاصله بین صفحات چمن نباید بیشتر از 2 میلی متر باشد.

چسباندن مفاصل ورق های منفرد چمن

 پس از چیدن ورق ها، تسطیح آنها، برداشتن تاول ها، چیدن مفاصل، بوم باید تا حد امکان دقیق گذاشته شود، اضافی را بریده و مفاصل را بچسبانید. برای انجام این کار، لبه های چمن مصنوعی را برگردانده، نوع خاصی از نوار را زیر آنها می غلتانند، به طوری که نیمی از آن در زیر لبه یک ورق، و نیم دیگر زیر لبه بوم مجاور ژل می شود. با استفاده از ماله بریده، چسب را به آرامی و به طور یکنواخت روی نوار پخش کنید. پس از آن، نوارها به طور منظم به هم متصل می شوند و یک بوم واحد را تشکیل می دهند. در عین حال، مهم است که تیغه های چمن را با چسب لکه دار نکنید و از بیرون زدن آن در درزها جلوگیری کنید. در امتداد کانتور، چمن با چسب، میخ های مخصوص ثابت می شود و همچنین با تخته ها فشرده می شود.

چمن مصنوعی برای راه پله

پله های چمنی در فضای راه پله

ایجاد پله های چمنی یکی از تکنیک های سازماندهی امداد است. برای این کار، پله های خاکی در شیب چیده شده است که با چمن کاشته می شود. با تغییر شکل و اندازه آنها، استفاده از مواد اضافی، ترکیب چمن با گیاهان دیگر، می توانید ترکیبات زیبا و کاربردی ایجاد کنید.

راهروی چمنی انتخاب یک تکنولوژی

راه های مختلفی برای ساختن راهروی چمن مصنوعی چمن وجود دارد.

تراس ها پله ها در زمین شکل می گیرند، یا با یک چمن با چمن متراکم، یا (اختیاری) با یک ژئوگرید تقویت می شوند. مناسب برای شیب های ملایم، پله های طولانی و عریض با ارتفاع کم.

با دیوارهای حائل. لبه هر پله با دیوار حائل جداگانه ای تقویت می شود که خاک روی آن قرار می گیرد. این روش با اختلاف شیب و ارتفاع زیاد بین پله ها استفاده می شود.

با تقویت لبه پله ها. در صورت وجود خطر جابجایی خاک و تغییر شکل پله های خاکی، با شیب متوسط ​​یا زیاد انجام می شود.

با تخصیص قسمت عملکردی. پله های باریک مستحکم (ساخته شده از تخته سنگ، سنگفرش، چوبی) در سراسر شیب ساخته شده و یک راه پله چمنی تزئینی در کنار آنها چیده شده است.

چمن مصنوعی در منزل کاربردی بسیاری دارد. برای حیاط و تراس یا حتی میتوانید چمن مصنوعی پشت بام را در نظر بگیرید.

هر چه بیشتر روی پله های چمن راه بروند و شیب آن بیشتر باشد، باید پله ها را بهتر تقویت کرد. اگر راه پله تزئینی است و دائماً روی آن راه نمی رود، می تواند کاملاً گیاهی باشد (بدون مواد تقویت کننده اضافی).

پله های چمنی در پارک شهر

 

بهترین مواد برای استفاده چیست؟

با بار سنگین روی پله ها در پایه آن، آنها را با شن، سنگ خرد شده یا ماسه پر می کنند، دیوارهای حایلی می سازند که خاک را روی پله ها نگه می دارد و هنگام پروفیل، خاک را به خوبی فشرده می کند. اگر شیب ملایم باشد و بار زیاد نباشد، کافی است پروفیل را انجام دهید - مراحل را تشکیل دهید، خاک را فشرده کنید. برای دستگاه پله ها از مواد دو گروه استفاده می شود: محوطه سازی و تقویت یا تزئین اضافی پله ها.

چندین گزینه محوطه سازی وجود دارد.

چمن. بهتر است از بلوگرس چمنزاری مقاوم در برابر لگدمال استفاده شود. اگر بار بسیار زیاد است، یک چمن ورزشی بکارید یا بگذارید. اگر منطقه به شدت سایه باشد، فسکوی قرمز (چمن مقاوم در برابر سایه) به مخلوط چمن اضافه می شود.

خزه. برای تزئین پله های سنگی یا سنگفرش استفاده می شود. فقط برای مناطقی مناسب است که روی آنها راه نمی رود (منطقه تزئینی). آنها می توانند راه پله ای را در یک سایه ثابت، در یک مکان مرطوب (به عنوان مثال، نزدیک یک حوض) ترتیب دهند.

غلات تزئینی. از آنها برای ایجاد لهجه در محوطه سازی در مناطقی استفاده می شود که در آن پا نمی گذارند. همراه با آنها می توانید گل های سالانه یا چند ساله، بوته های کم بکارید.

گیاهان پوشش زمین. اگر پله ها فقط تزئینی باشند، روی آنها راه نخواهند رفت، گونه های پوشش زمین ممکن است حتی راحت تر از چمنزار باشند. آنها نیازی به مراقبت مداوم ندارند، پوشش متراکمی را تشکیل می دهند.

 

برای ترتیب و تقویت مراحل می توانید از:

 

سنگ فرش برای قاب بندی لبه یا سنگ فرش بخشی از سطح؛

میله ها یا تخته های چوبی؛

تخته سنگ ها (اگر آنها را در یک الگوی شطرنجی قرار دهید، دیدنی به نظر می رسند).

اسلب های سنگی (نصب شده به صورت عمودی، بالابرهای تشکیل دهنده یا افقی)؛

بلوک های مستطیلی بتنی (پله ها یا لبه های آنها)؛

کلینکر یا آجر (برای سنگفرش یا ساخت دیوارهای حائل کم).

برای یک راه پله چمنی، طراحی انتقال بین زمین و لبه پله از اهمیت ویژه ای برخوردار است. اگر از چوب یا تخته، بلوک های بتنی یا سنگ فرش استفاده شود، سطح آنها ممکن است بالاتر از سطح زمین باشد. این خطرناک است - شما به راحتی می توانید در چنین لبه یک پله تلو تلو بخورید. برای چیدمان مناسب لبه، خاک به خوبی فشرده می شود، با یک چمن متراکم کاشته می شود. سطح اصلی پله باید بالای قاب آن باشد. راه دیگر این است که یک قاب پهن بسازید تا لبه صاف پله را تشکیل دهد.

 

پله های چمن مصنوعی

 

چگونه به سادگی یک راه پله چمن بسازیم؟

عرض و طول مراحل برای آن با بزرگی و طول شیب محاسبه می شود. در صورت امکان، بهتر است طول پله ها را افزایش دهید و در عین حال فرود ملایمی داشته باشید: به این ترتیب پله ها دیدنی تر به نظر می رسند و ایمن تر می شوند.

اگر شیب زیاد باشد باید در امتداد آن نرده تعبیه شود. اگر دهانه ها پهن باشند، می توان آنها را در کنار یا در مرکز قرار داد. نرده ها به ویژه در صورتی مهم هستند که پله ها تماماً چمنی باشند - بعد از باران، صبح ها یا عصرها که شبنم روی چمن وجود دارد، ممکن است لغزنده باشند. نرده ها را می توان با شیب ملایم کنار گذاشت یا اگر از پله ها به سختی استفاده شود.

پله های چمنی نیاز به نور دارند. در طرفین دهانه ها نصب می شود تا به خوبی روشن شوند. اگر راه پله فقط تزئینی باشد، روی آن راه نمی رود، می توان لامپ ها را در بالابرها یا سطح چمن قرار داد. این کار آنها را در عصرها زیبا می کند.

در صورت استفاده از دیوارهای حائل، زهکشی در پایه آنها بالای سطح زمین انجام می شود. برای انجام این کار، می توانید یک لایه شن یا قلوه سنگ بریزید. زهکشی خاک و دیوارهای حائل را از آب های زیرزمینی و سطحی محافظت می کند.

 

ابعاد زمین چمن مصنوعی فوتبال

اندازه زمین فوتبال چمن مصنوعی چقدر است؟

 قوانین علامت گذاری زمین بازی برای فوتبال فوتبال محبوب ترین ورزش در جهان است. قوانین بازی برای همه کشورها و قاره ها یکسان است. و فرقی نمی کند بازی بین بچه های خیابانی باشد یا جام جهانی. اولین قوانین "جهانی" فوتبال در سال 1863 به تصویب رسید. و در سال 1886، چهار اتحادیه فوتبال بریتانیا هیئت بین المللی فدراسیون فوتبال (IFAB) را تأسیس کردند که تنها مسئول توسعه و پذیرش قوانین بازی است. فیفا در سال 1913 به IFAB پیوست. قوانین فوتبال نسبتاً ساده هستند.

 اما الزامات زمین فوتبال باید کاملاً با استانداردهای تعیین شده برای اندازه و چیدمان مطابقت داشته باشد. عرصه فوتبال یک پروژه مهندسی پیچیده است. و هر چه سطح رقابت بالاتر باشد، الزامات برای رعایت قوانین بازی فیفا بیشتر است.

 الزامات استانداردهای زمین فوتبال تدوین شده بر اساس قوانین بازی IFAB 2018 / 19). قوانین اندازه گیری پارامترهای یک زمین فوتبال طبق سنت، تمام پارامترهای زمین فوتبال بر حسب یارد (واحد فاصله بریتانیا) اندازه گیری می شود، زیرا این انجمن های بریتانیا بودند که IFAB را متحد و تأسیس کردند.

اندازه گیری ها خارج از خطوط انجام می شود، زیرا آنها بخشی از منطقه محدود هستند. نسبت طول و عرض زمین فوتبال به هدف آن بستگی دارد. مهم است که خط تماس طولانی تر از خط دروازه باشد.
قوانین و ابعاد علامت گذاری مستقیماً در منطقه بازی اعمال می شود. اما در طراحی استادیوم فوتبال، توجه به نواحی اطراف زمین پشت خط دروازه و نواحی فنی پشت خطوط لمسی زمین فوتبال مهم است.
 از آنجایی که برای اطمینان از بازی و قرارگیری محوطه فنی، پوشش چمن مصنوعی فراتر از خطوط علامت گذاری زمین فوتبال است.

اندازه یک زمین چمن مصنوعی فوتبال استاندارد چقدر است؟

حداکثر و حداقل ابعاد زمین فوتبال چمن مصنوعی با علامت گذاری: عرض: حداقل 45 متر (50 یارد) و حداکثر 90 متر (100 یارد). طول: حداقل 90 متر (100 یارد) و حداکثر 120 متر (130 یارد). مساحت مزرعه در هکتار چقدر است: از 0.405 هکتار تا 1.08 هکتار (یا از 4050 تا 10800 متر مربع). مهم به یاد داشته باشید!

هنگام طراحی یک زمین فوتبال، لازم است فضایی خارج از زمین بازی (دو یا اوت) فراهم شود. چنین مناطق ایمنی برای بازیکنان در اطراف کل محیط زمین بازی مورد نیاز است. ران ها یا اوت ها - فاصله از لبه زمین بازی تا اولین صندلی ها، که امکان حرکت آزادانه بازیکنان و مسئولان مسابقه را فراهم می کند. فضای آزاد خارج از سایت باید با سطح یکنواخت باشد.

اندازه دوی ها (نیازهای فیفا و یوفا): حداقل 1.5 متر در اطراف کل زمین فوتبال، از همان سطح چمن مصنوعی زمین بازی. کاشی ها پشت پوشش چمن مصنوعی گذاشته می شوند یا یک تردمیل قرار دارد.

 زمین فوتبال برای مسابقات بین المللی چند متر است؟

طول: حداقل 100 متر (110 yd) و حداکثر 120 متر (130 yd). عرض: حداقل 64 متر (70 yd) و حداکثر 75 متر (80 yd). اندازه منطقه ایمنی: 7.5 متر پشت خط دروازه و 6 متر در کناره های زمین بازی. بنابراین مساحت کل زمین شامل زمین بازی و محوطه اطراف تا ردیف اول صندلی ها 120 متر در 80 متر است. برای رویدادهای مهم و مسابقات مهم که در آن هجوم رسانه ای زیادی انتظار می رود، باید به 125 متر در 85 متر افزایش یابد. توصیه های فوق برای پارامترهای زمین فوتبال برای برگزاری جام های جهانی اهمیت فوق العاده ای دارد. که اجرای آن توسط فدراسیون بین المللی فوتبال (فیفا) به دقت رصد می شود.

نشانه های فوتبال زمین فوتبال باید به شکل مستطیل باشد. با خطوط ثابت نشان داده شده است. پوشش چمن مصنوعی سبز علامت گذاری زمین فوتبال با چمن مصنوعی سفید هم ارتفاع با چمن مصنوعی کل زمین اعمال می شود.
 همه خطوط باید یک عرض داشته باشند، اما بیش از 12 سانتی متر (5 اینچ) نباشد. به طور کلی پذیرفته شده است که عرض علامت گذاری استاندارد برای فوتبال 10 سانتی متر است. خطوط علامت گذاری باید پیوسته باشند و در ناحیه ای که محدود می کنند قرار گیرند.
 دو خطی که زمین فوتبال را در امتداد اضلاع طولانی محدود می کنند، خطوط کناری و دو خط کوتاه را خطوط دروازه می نامند. از چمن مصنوعی مصنوعی سفید می توان برای علامت گذاری زمین فوتبال با چمن مصنوعی طبیعی استفاده کرد.

 میدان مرکزی چیست؟  چگونه می توان محل مرکز میدان را تعیین کرد؟

 در هر یک از نیمه‌های وقت‌های عادی و اضافه و همچنین پس از هر گل، بازیکنان دو تیم برای زدن ضربه ابتدایی به مرکز زمین می‌روند. برای محاسبه موقعیت مرکز زمین، زمین فوتبال توسط خط وسط به دو قسمت مساوی تقسیم می شود. خط وسط نقاط میانی خطوط کناری زمین فوتبال را به هم متصل می کند. مرکز زمین در وسط خط مرکزی مشخص شده است که دور آن دایره ای به شعاع 9.15 متر (10 یارد) کشیده شده است.

 محوطه دروازه. ابعاد دروازه محوطه دروازه (منطقه دروازه بان) در سمت راست و چپ زمین فوتبال مشخص شده است. این منطقه ای است که دروازه بان یا بازیکن دیگری از آن ضربه گل می زند. از نقاط 5.5 متری (6 یارد) از داخل هر تیرک دروازه، در زوایای قائم به خط دروازه، دو خط در داخل ترسیم می شود. این خطوط توسط خطی موازی با خط دروازه به هم متصل می شوند و یک مستطیل بسته را تشکیل می دهند. ابعاد محوطه دروازه: 18.32 (20 یارد) در 5.5 متر (6 یارد).

 محوطه جریمه چیست؟

 ابعاد محوطه جریمه یک محوطه جریمه در هر نیمه از زمین فوتبال مشخص شده است. این منطقه برای موقعیت مکانی بازیکنان تیم های فوتبال در هنگام شکستن یک ضربه پنالتی ضروری است. اندازه یک محوطه جریمه استاندارد زمین فوتبال: 40.32 (44 yd) در 16.5 متر (18 yd). در داخل محوطه جریمه، در مرکز خط دروازه و در فاصله 11 متری (12 یاردی) از آن، علامت پنالتی قرار می گیرد. در خارج از محوطه جریمه، یک قوس دایره ای به شعاع 9.15 متر (10 یارد) کشیده شده است. مرکز این قوس در علامت 11 متری است.

 بخش های گوشه چیست؟

ابعاد بخش های گوشه در هر یک از چهار گوشه زمین فوتبال، یک قوس به شعاع 1 متر (1 یاردی) کشیده شده است که در مرکز گوشه زمین قرار دارد و قسمتی را برای ضربات کرنر مشخص می کند.
 در فاصله 9.15 متری (10 یارد) از لبه های بخش های کرنر، در خطوط دروازه، ممکن است از علامت هایی برای تعیین فاصله بازیکنان در هنگام زدن ضربه کرنر استفاده شود.
 میله پرچم تمام گوشه های زمین فوتبال باید پرچم هایی روی میله های پرچم حداقل 1.5 متر (5 فوت) با بالای نوک تیز داشته باشند. منطقه فنی در استادیوم محوطه فنی به گونه ای طراحی شده است که مسئولان تیم، بازیکنان تعویضی، کادر فنی را در خود جای دهد.
تعداد نفرات بر اساس قوانین مسابقه تعیین می شود. توصیه می شود برای تعیین مکان نزدیک زمین فوتبال از علامت گذاری استفاده کنید.

 گل فوتبال ابعاد دروازه فوتبال چیست؟

گل های زمین فوتبال باید در مرکز هر یک از خطوط دروازه قرار گیرند. آنها می توانند از چوب، فلز یا مواد دیگر مطابق با استانداردهای فیفا ساخته شوند.
 گل برای یک زمین فوتبال با اندازه کامل: عرض دروازه (فاصله بین پست ها): 7.32 متر (8 yds). ارتفاع دروازه (پایین تیر عرضی به زمین): 2.44 متر (8 فوت). تیرک دروازه و تیر عرضی باید سفید و با عرض یکسان باشد که از 12 سانتی متر تجاوز نکند (مانند تمام خطوط علامت گذاری).